ماه رضمان

نه تنها ماه رمضان،اکنون دو سالی است که من روزه دارم. از پس این روزه‌ام بی قرارم. خبری از افطاری نیست و آری بی افطارم، در پس نبودنت جان میسپارم.
کاش می بودی و با بوسه بر لبانت افطار میکردم. کاش در مستی چشمانت خودم را انکار میکردم. کاش همه شب تا سحر عشق بازی با تو رو تکرار میکردم. کاش سجده بر سینه ات میگذاشتم و بر پرودگارم جلوه عشق به آفریده اش را اقرار میکردم. کاش می شدم خودم را از این کابوس بیدار میکردم!!!
تو رفتی و من را با خود بردی. یک بار هم نپرسیدی زنده ماندی یا مردی!!

12 ام خرداد 1397 - #م.پارسا

دست بردار

دست بردار
دست از سر کچل من بردار
قصه ی ما تمامیده است این بار
پای کثیفت را روی حرمت ها مگذار
دست بردار
هنوز زنده ایم هر دو، در پس این دیوار
در این قفس می شویم هر روز، تکرار
خوابی در کار نیست لاکردار
جفتمان هستیم بیدار
بیا و دست بردار در واپسین دیدار
دست بردار
من و تو قسمت یکدیگر نبودیم
هردومان کنار هم نابودیم
دست بردار
من از خودم هم خسته ام
عهدی که با خود داشتم نیز، شکسته ام
به این اتاقی که هستیم بنگر
حتی دور از تو نشسته ام
دست بردار
دهنم را سرویسیدی
تو هم این آخری ها ریدی
در مغز پوکت به چه می اندیشیدی؟؟
من احمق ، تو بانوی خورشیدی؟؟
نه بد اشتباهیدی!
دست بردار
دگر دست بردار
روزه ی جنس مخالف دارم
تا از امثال تو دست بردارم
از همه بی شرفان چون تو بیزارم
لحظه های کثافت کاریت ریدی به افکارم
دست بردار تا منم دست بردارم
دایورتت میکنم به آنچه هست در شلوارم
80:20
26 آذر 96

بگذر از من

بگذر از من
بگذر از من از سر ناچاری بود
آخر قصه ی ما هم گریه زاری بود

بگذر از من
آن روز ها درمانده بودم
وجدانم رو به زور خوابانده بودم

بگذر از من
باورش سخت است
تن هر دومان زخمی  زخم است
اون اوایل آشفته بودم
اما حالا خیالم تختِ تخت است

بگذر از من
نمیتوانم ببینم، چای خوردن تو با نفر بعدی رو
دست تو براش باز بشه، نمیتونم تحمل کنم این تحقیرو

بگذر از من
کع دیگر نقشی ندارم
از شروع دوباره این سکانس بی زارم
نقش من دست مرد دیگرو من بی کارم
نه خواب نیستم، این همان سکانس های عریان است و من بیدارم

بگذر از من
به تو سخت میگرفتم
حتی برای دیدنت وقت میگرفتم

بگذر از من
که تو را دوست داشتم
کاش از اول پای روی دل می گذاشتم

 

تاریخ اش یادم نیست زمستان 95 ساعت 3 نیمه شب